Koncepcja Airtime Fairness, czyli ATF w skrócie, pojawiła się niedawno i jest bezpośrednio związana z pracą wszystkich naszych ulubionych routerów WiFi. A raczej z jego przepustowością. W języku admirałów wiadomo, że prędkość eskadry morskiej jest równa prędkości najwolniejszego statku. Ta sama definicja dotyczy sieci bezprzewodowych - prędkość całej tradycyjnej siatki będzie zależała od szybkości działania najbardziej „hamującego” urządzenia - czy to routera, czy komputera.
Istota problemu polega na tym, że w standardowym schemacie wymiana informacji między routerem a urządzeniem jest ograniczona liczbą przesyłanych pakietów danych, niezależnie od czasu spędzonego na tej pracy.
Na przykład, jeśli router działa z prędkością do 300 Mb / s zgodnie ze standardem Wi-Fi 802.11 „N”, a jakiś adapter zainstalowany na jednym z komputerów obsługuje tylko „G”, którego ograniczenie wynosi 54 Mb / s, to odpowiednio znacznie spowolni całą sieć, ponieważ normalny router komunikuje się z każdym klientem po kolei, co oznacza, że będzie spędzał więcej czasu na przesyłaniu informacji niż z innymi.
Aby tego uniknąć, twórcy sprzętu sieciowego wymyślili tę technologię - Airtime Fairness. Obsługujące go routery ograniczają sesję komunikacyjną z urządzeniem klienckim nie przez liczbę pakietów, ale przez czas ich transmisji. W rezultacie okazuje się, że prędkość spada tylko na jednym z komputerów, który jest najwolniejszy, ponieważ w tym okresie udaje mu się przesłać mniej informacji niż inne. Ale jednocześnie nie spowalnia pracy z innymi, którzy jednocześnie przekazują wielokrotnie więcej informacji - wszystko jest takie proste.
Co nam to daje? Airtime Fairness będzie bardzo pomocne dla tych, którzy mają zarówno nowe, jak i stare urządzenia bezprzewodowe. W takim przypadku przy wyborze routera zwróć uwagę na obecność w nim technologii Airtime Fairness, aby nowoczesne urządzenia nie były ograniczone przepustowością przestarzałych urządzeń.